بررسی مورفوتکتونیکی کوه های شکراب واقع در شمال بیرجند، شرق ایران

Abstract

استفاده از شاخصهای ژئومورفیک برای مطالعهی مناطقی که بالاآمدگی و دگرریختی سریع تکتونیکی را تجربه کردهاند مفید میباشد. کوههای شکراب در قسمت شرقی ایران و شمال زون زمیندرز سیستان قرار دارد. هدف از این پژوهش بررسی مورفوتکتونیکی کوههای شکراب است. در این پژوهش برای ارزیابی میزان فعالیت تکتونیکی از عملیات صحرایی و شاخصهای ژئومورفیک شامل: نسبت عرض کف دره به ارتفاع دره (Vf) ، طول شیب - رودخانه (SL) ، انتگرال هیپسومتریک (Hi) و منحنی هیپسومتریک (Hc) استفاده گردید. اندازهگیری شاخص Vf نشان میدهد که کمترین مقدار شاخص Vf و بیشترین نرخ بالاآمدگی تکتونیکی مربوط به بخش غربی منطقهی مورد مطالعه است. بیشترین مقدار شاخص SL مربوط به قسمت غربی کوههای شکراب است که دلیل آن عملکرد اخیر گسلهای راندگی میباشد. محاسبهی شاخص Hi و Hc نشان میدهد که در قسمت غربی منطقهی مورد مطالعه میزان بالاآمدگی تکتونیکی بیشتر از میزان فرسایش است. بررسی مورفوتکتونیکی کوههای شکراب با استفاده از شاخصهای ژئومورفیک نشان میدهد فعالترین بخشهای کوه شکراب بخشهای غربی و شمالشرقی تحت تاثیر عملکرد فشارشی گسلهای راندگی میباشد.