. اثر برنامه نوری بر وزن اندام‌های بدن، سیستم ایمنی و نمره راه رفتن در جوجه‌های گوشتی

Abstract

اثر برنامه نوری استفاده شده طی دوره پرورش بر وزن اندام‌های بدن، پاسخ‌های ایمنی، نمره راه رفتن و آزمون بی‌تحرکی القایی، طی آزمایشی با استفاده از 900 قطعه جوجه گوشتی (راس 308)، در سه سالن بررسی شد. در هر سالن 300 قطعه جوجه به‌ طور تصادفی در 30 پن تخصیص یافت. از سن 7 روزگی به بعد، برای سالن 1 برنامه 17L:7D؛ برای سالن 2 برنامه 14L:10D و برای سالن 3 برنامه 12L:12D استفاده شد. برای بررسی پاسخ ایمنی از تزریق گلبول‌های قرمز خون گوسفند (SRBC) و آزمون حساسیت بازوفیلی پوستی (CBH) استفاده شد. برای شمارش تفریقی لوکوسیت‌ها نمونه‌های خون در 40 روزگی جمع‌آوری و ارزیابی نمره راه رفتن و آزمون بی‌تحرکی القایی در 41 روزگی انجام شد. در سن 42 روزگی تعداد 30 پرنده از هر سالن انتخاب و پس از کشتار، وزن لاشه و اندام‌ها اندازه‌گیری شد. کاربرد 12 ساعت تاریکی در شبانه‌روز در مقایسه با 7 یا 10 ساعت، وزن دستگاه گوارش را کاهش و وزن بیضه‌ها را افزایش داد (05/0P<). وزن چشم با افزایش ساعات تاریکی افزایش و درصد PCV با کاربرد 10 یا 12 ساعت تاریکی کاهش یافت (001/0P<). استفاده از 10 ساعت تاریکی در شبانه روز در مقایسه با دو برنامه دیگر، سبب بهبود پاسخ‌های ایمنی، نمره راه رفتن و مدت زمان آزمون بی‌تحرکی القایی شد (05/0P<). به طور کلی، با توجه به نتایج این آزمایش، استفاده از 10 ساعت تاریکی در شبانه‌روز طی دوره پرورش جوجه‌های گوشتی قابل توصیه است.