استفاده از تئوری تصمیم‌گیری شکاف اطلاعاتی به‌منظور ارزیابی ظرفیت‌پذیری مزارع بادی در شبکۀ توزیع در حضور استراتژی‌های مدیریت انرژی شبکه

Abstract

نگرانی‌های زیست‌محیطی استفاده از سوخت‌های فسیلی و منافع مالی دولت‌ها، لزوم نصب نیروگاه‌های تجدیدپذیر در شبکۀ توزیع را افزایش داده است. به‌منظور استفادۀ حداکثری از این منابع، محاسبۀ ظرفیت‌پذیری شبکه نیاز است. ظرفیت‌پذیری شبکۀ توزیع، حداکثر میزان تولید منابع تولید پراکنده، با توجه به قیود بهره‌برداری است. مزارع بادی، ازجمله منابع تجدیدپذیر کاربردی در شبکۀ قدرت است که عدم قطعیت‌های بهره‌برداری از شبکه را تشدید می‌کند. در این مقاله از تئوری تصمیم‌گیری مبتنی‌بر شکاف اطلاعاتی برای مدل‌سازی عدم قطعیت‌ توان خروجی مزارع بادی و بار شبکه استفاده می‌شود و چون مطالعه از دیدگاه بهره‌برداری است، پارامتر‌های غیرقطعی به‌صورت روزانه و برای 24 ساعت شبانه‌روز مدل‌سازی می‌گردند؛ سپس مقدار ظرفیت‌‌‌‌پذیری روزانۀ شبکه معرفی می‌شود. در این پژوهش مکان نصب مزارع بادی ثابت در نظر گرفته می‌شود و به‌منظور افزایش ظرفیت‌پذیری، از استراتژی‌های مدیریت انرژی شبکه استفاده می‌گردد. این استراتژی‌ها شامل جبران‌سازهای استاتیکی توان راکتیو، بازآرایی شبکه و کنترل‌کننده‌های ضریب توان است. صحت و دقت مدل‌سازی پیشنهادی بر روی شبکۀ 33 شینIEEE مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج شبیه‌سازی نشان داده‌اند که با ترکیب بهره‌برداری از هر سه استراتژی، افزایش ظرفیت‌پذیری شبکه همراه با افزایش شعاع عدم قطعیت رخ می‌دهد. کاربرد این مدل‌سازی در محاسبۀ سریع، دقیق و به‌دور از خطر ظرفیت‌پذیری است.