بررسی سمیت نانوذرات اکسید روی در مقایسه با یون های مختلف آن بر روی پارامترهای بیوشیمیایی و آسیب های طحال و بیضه موش سوری نر

Abstract

با وجود کاربرد گسترده نانومواد، اطلاعات بسیار اندکی در مورد تأثیر نانوذرات مختلف بر روی سلامت انسان و محیط زیست وجود دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی سمیت نانوذرات اکسید روی در مقایسه با یون های مختلف آن بر روی پارامترهای بیوشیمیایی و آسیب های طحال و بیضه موش سوری نر می باشد. موش ها به طور تصادفی در 5 گروه 5 تایی (یک گروه کنترل) در معرض نانوذرات اکسید روی و یون های مختلف آن قرار گرفتند. پس از پایان دوره آزمایش (28 روز) سرم خون جمع اوری شده و مطالعات بافت شناسی طحال و بیضه موش انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده سطح کراتینین سرم تمامی گروه های مورد مطالعه نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است در حالی‌که نیترات و کلرید روی سبب افزایش معنادار سطح کراتینین (05/0 > p) نسبت به گروه کنترل شده است همچنین سطح بیلی روبین سرم در معرض نانوذرات اکسید روی و سولفات روی نسبت به گروه کنترل هیچ گونه تغییری نداشته است در حالی‌که نیترات و کلرید سبب افزایش معنادار (05/0 > p) سطح بیلی روبین سرم خون نسبت به گروه کنترل شده است. از جمله آسیب های بافت شناسی بیضه موش می توان به تغییر شکل لوله های اسپرم ساز، افزایش تعداد سلول های لایدیگ و کاهش جمعیت سلول های اسپرماتوزوئید اشاره نمود و در بافت طحال شامل اودما و آنفیلتراسیون سلول های التهابی، احتقان شریان، افزایش هموسیدرین و خونریزی طحال می باشد بر اساس نتایج به دست امده شدت این آسیب ها زمانی که موش در معرض کلرید روی قرار دارد بسیار بیشتر از زمانی می باشد که در معرض نانوذرات اکسید روی، سولفات و نیترات روی قرار می گیرد. نتایج نشان داد که نانوذرات اکسید روی و یون های مختلف آن سبب تغییر در پارامترهای بیوشیمیایی سرم و اسیب های بافت شناسی گوناگون در بافت طحال و بیضه موش می شود با این حال، مطالعات بیش تری جهت پیش بینی اثرات ترکیبات مختلف روی به ویژه کلرید روی و استفاده ایمن از این ترکیبات پیشنهاد می شود