| نویسندگان | محمدرضا رضائی,امیر زیدی,محمد حسین صیادی,امین غلامحسینی,مهدی بنایی |
| نشریه | علوم آبزی پروری |
| شماره صفحات | 31-41 |
| شماره سریال | ۱۱ |
| شماره مجلد | ۲۰ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۲۰۲۳ |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
در این مطالعه، تأثیر سطوح مختلف ریزپلاستیک و فلز مس، بهتنهایی و بهصورت توأم، بر تعداد هموسیت کل و هموسیتهای مختلف در
خرچنگ دراز آب شیرین ) Astacus leptodactylus 12/71±2/ ( بهاجرا درآمد. بدین منظور تعداد 173 خرچنگ با میانگین طول 77
11 گرم در 07 آکواریوم تقسیم شدند. طول دوره در معرض قرارگیری 03 روز بود، بررسی تعداد هموسیتکل و /10±1/ سانتیمتر و وزن 11
هموسیتهای مختلف در پایان دوره نمونه همولنف از خرچنگها گرفته شد. نتایج نشان داد تعداد سلولهای هیالینوسیت در نمونههای در
معرض ریزپلاستیک پلیاتیلن 1 میلیگرم بر لیتر و تیمار 1 میلیگرم بر لیتر سولفات مس کمتر از گروه کنترل بود، تعداد گرانولوسیت در تیمار
2 میلیگرم بر لیتر سولفات مس نسبت به گروه / 1 میلیگرم بر لیتر ریزپلاستیک پلیاتیلن و تیمار 1 میلیگرمبرلیتر ریز پلاستیک توأم با 1
2 میلیگرم برلیتر سولفات مس کاهش / کنترل افزایش داشت و برای سلولهای نیمه گرانولوسیت 1 میلیگرمبرلیتر ریز پلاستیک توأم با 1
>2/ معنیدار و تیمار 1 میلیگرمبرلیتر سولفات مس نیز افزایش معنیداری نسبت به گروه کنترل داشت ) 21 P( همچنین تعداد هموسیت کل
2 میلیگرم بر لیتر ریزپلاستیک توأم با 1 میلیگرم بر لیتر سولفات مس و تیمار 1 میلیگرم بر لیتر ریزپلاستیک توأم با 1 میلیگرم / تیمارهای 1
>2/ سولفات مس نسبت به تیمار کنترل کاهش معنیداری نشان داد ) 21 P (، در نهایت میتوان نتیجه گرفت که ریزپلاستیک پلیاتیلن و فلز
مس بهصورت تنها و توأم با هم میتوانند از جمله عوامل آلاینده و آسیبرسان به سیستم ایمنی در خرچنگ دراز آب شیرین باشد
لینک ثابت مقاله