تاریخ فرهنگی نقش های تجسم یافته برفرش های دست بافت جنوب خراسان بزرگ (براساس رویکرد نشانه معناشناسی)

Abstract

یکی از هنرهای رایج در خراسان بزرگ فرش بافی است که آثار بسیار ارزنده ای به جای مانده است. فرش هاای دساتبافی که نقوش آن برگرفته از اندیشه مذهبی و فرهنگی بافنده آن اسات و هار نقاش و نگاار معناایی خاصای را باه بینناده القا می نماید. هدف از انجام این پژوهش که به شیوه توصیفی اا تحلیلای صاورت می پاذیرد بررسای و معناکااوی نقاوش فرش های جنوب خراسان بزرگ براساس رویکرد نشانه معناشناسای اسات تاا بتاوان باه اساسای ترین ساوالات در ایان پژوهش پاسخ داده شود. 2 ا نقوش ایجاد شده تنها تقلیدی از فرهنگ و سبک های محلای و قاومیتی باوده اسات؟ 1 اا تحلیل معنایی نقوش باستانی بیانگر کدام دیدگاه فرهنگی و مذهبی مردمان جنوب خراسان بزرگ اسات؟ در ایان راساتا 20 فرش دستبافت با نقوش شاخ برای پاسخگویی باه ساوالات انتخااب و طبقه بنادی گردیدناد و نتاایج پایش رو حاصل شد: 2 ا تکرار نقوش سنتی دلیلی برتقلید صرف نبوده و در طراحی، اندیشه خلاق هنرمند که منابق باا فرهناگ جامعه آن دوره استو کاملاً مشهود می باشد. 1 ا به کارگیری نقوش باستانی در طراحی نقوش فرش ها اگرچاه نشاان از غنای هویت ایرانی است اما این نقوش ابتدا در نگاه مذهبی و فرهنگی اسلامی مورد پذیرش و یا مورد ترییر قارار گرفتاه سپس تجسم یافته است.