بازیابی بذور زوال یافته پنبه و بهبود ویژگیهای کیفی با استفاده از اسید جیبرلیک

چکیده مقاله

زوال بذر یکی از عوامل مهم کاهش‌دهنده بنیه و محدود‌کننده جوانه‌زنی در بذر می‌باشد. جهت بررسی اثر هورمون جیبرلیک اسید بر پیشگیری از زوال و بهبود ویژگی­های کیفی در بذور پنبه رقم ورامین آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: دو سطح زوال (48 و 96 ساعت) به همراه شاهد، محلول اسید جیبرلیک با دو غلظت 500 و 1000 پی‌پی‌ام به همراه شاهد و زمان اعمال تیمار هورمون به سه صورت (قبل از زوال، بعد از زوال و قبل و بعد از زوال) بودند. نتایج نشان داد که در ترکیب‌های تیماری بدون زوال، صفات میزان پراکسیداز، کارتنوئید در غلظت 500 پی‌پی‌ام، بالاترین مقدار را داشته و صفات کاتالاز و کلروفیل a و b در غلظت 1000 پی‌پی‌ام، بیش‌ترین مقدار را داشتند. در اعمال پرایم قبل از زوال، صفت هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی‌پی‌ام، کم‌ترین مقدار را داشت و میزان کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتنوئیدها در غلظت 1000 پی‌پی‌ام در بالاترین مقدار بودند. در اعمال پرایم بعد از زوال، هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی‌پی‌ام، کم‌ترین مقدار را دارا بود و کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتنوئیدها در غلظت 1000 پی‌پی‌ام بیش‌ترین میزان را داشتند. در آزمایش اعمال پرایم در قبل و بعد از زوال، هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی‌پی‌ام پایین‌ترین مقدار را داشته و میزان کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتئوئیدها در غلظت 1000 پی‌پی‌ام، بالاترین مقدار را داشتند. به‌طور کلی در ازمایش‌های انجام شده مصرف اسید جیبرلیک باعث بازیابی و بهبود بذور زوال یافته شد.