پالئواکولوژی سازند سروک بر مبنای فرامینیفرها در برش داریان خاور شیراز، جنوب¬باختر ایران

Abstract

در پژوهش حاضر، پالئواکولوژی سازند سروک در برش داریان در خاور شیراز (بخش زاگرس چین¬خورده) مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت این برش 200 متر است و شامل سنگ¬آهک¬های توده¬ای با رنگ خاکستری تیره در قسمت پایین و سنگ¬آهک¬های خاکستری مایل به کرم در بالا می¬باشد. فرامینیفرهای شناسایی شده با توجه به ویژگی¬های مورفولوژی و محیط زندگی در هشت گروه شکلی شامل دو گروه شکلی پلانکتونیک و شش گروه شکلی بنتونیک قرار داده شدند که در نهایت برای تفسیر عمق نسبی حوضه مورد استفاده قرار گرفتند. نحوه¬ی پراکندگی و فراوانی فرامینیفرها در برش مورد نظر گویای تغییرات نسبی عمق درحوضه رسوبی می¬باشد بطوریکه در بخش پایین توالی به دلیل فراوانی زیاد پلانکتون¬ها و حضور بسیار کم بنتونیک¬ها عمق حوضه رسوبی نسبتا زیاد بوده سپس با افزایش بنتونیک¬ها و نبود پلانکتون¬ها از عمق حوضه¬ی رسوبی کاسته شده است، مجددا در میانه¬ی برش با کمی افزایش در عمق و در نهایت در بخش بالایی برش با افزایش بنتونیک¬ها و عدم حضور پلانکتون¬ها عمق حوضه کم می¬شود. به این ترتیب بخش میانی و انتهایی برش مورد مطالعه نسبت به بخش ابتدایی از ژرفای کمتری برخوردار است.