شبیه¬سازی و ارزیابی هیدروگراف سیل با استفاده از دو مدل گاما و اشنایدر (مطالعه موردی: حوضه آبریز قره¬سو کرمانشاه)

Abstract

برآورد دبی سیلاب حوزه آبریز، بخش مهمی از مطالعات هیدرولوژی در ساماندهی رودخانه است. در این پژوهش، از مفهوم هیدروگراف واحد مصنوعی در مدل¬سازی هیدروگراف سیل، بهره گرفته شده است. دو مدل شامل هیدروگراف¬های واحد اشنایدر و گاما در شبیه¬سازی هیدروگراف سیل بکار رفته است. با استفاده از 6 سری از داده¬های بارش – رواناب ثبت شده طی بازه آماری سال¬های 1391-1398 در حوضه آبریز مورد مطالعه (قره¬سو) و با بکارگیری از روش¬های جداسازی دبی پایه و بارش مازاد به برآورد دو هیدروگراف گاما و اشنایدر پرداخته شد. جهت ارزیابی، واسنجی و صحت¬سنجی این مدل¬ها، از شاخص¬های آماری، ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، درصد خطای دبی اوج (PEP)، درصد خطا در برآورد حجم جریان (PEV)، درصد خطا در زمان رسیدن به دبی اوج PETP))، ضریب نش –ساتکلیف NSE)) و ضریب تبیین (R2) استفاده گردید. نتایج امتیاز¬دهی و رتبه¬بندی مدل¬ها نشان داد که حالت ترکیبی جداسازی دبی پایه- بارش مازاد روش SCS –DRH1 به عنوان بهترین ترکیب شناخته شده در بین داده¬های مشاهداتی و شبیه¬سازی در برآورد شکل هیدروگراف، حجم سیلاب، دبی اوج سیلاب با استفاده از مدل گاما دارا می¬باشد.