نویسندگان | مهدی امیرابادی زاده,مجتبی ذاکری,یوسف رمضانی |
---|---|
نشریه | مهندسی آبیاری و آب ایران |
شماره صفحات | ۲۱-۳۵ |
شماره سریال | ۵۸ |
شماره مجلد | ۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۲۵ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
با توجه به وقوع آبشستگی موضعیپیرامون تکیهگاه پلها در زمان سیالب، یکی از راههای کاهش آبشستگی پیرامون تکیهگاهپل، استفاده از دیوار محافظ میباشد. در این تحقیق، طول تکیهگاه ثابت و معادل8سانتیمتر انتخاب گردید. آزمایشها با استفاده از دیوارهای محافظ با طولهای4،6،8و10سانتیمتر (معادل5/0،75/0،1و25/1برابر طول تکیهگاه) در نسبت استغراق25درصد و همچنین چهار زاویه نصب0،15،30و45درجه در شرایط آب زالل انجام شد. نتایج نشان داد، در یک طول ثابت دیوار محافظ، کاهش زاویه دیوار محافظ میتواند تأثیر بسزایی بر کاهش حداکثر عمق آبشستگی پیرامون تکیهگاه پل و پای دیوار محافظ داشته باشد. بهطوریکه زاویه صفر درجه نسبت به سایر زوایا بهترین عملکرد را نشان داد. همچنین، در یک زاویه نصب ثابت دیوار محافظ، افزایش طول دیوار محافظ باعث کاهش حداکثر عمق آبشستگی پیرامون تکیهگاه پل و پای دیوار محافظ گردید.با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از دیوار محافظ به طولی معادل طول تکیهگاه و در زاویه نصب صفر درجه، باعث کاهش54درصدی در حداکثر عمق آبشستگی پیرامون تکیهگاه و همچنین باعث کاهش29درصدی در عمق آبشستگی پای دیوار محافظ نسبت به حالت شاهد گردید
tags: آبشستگی موضعی، آب زالل، تکیهگاه پل، دیوار محافظ، نسبت استغراق