ساختارگرایی و ساختارزدگی در نگارش پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد علوم انسانی

Abstract

علم و زبان علمی تا حدی پیرو کلیشه‌هاست؛ بنابراین، نحوۀ تدوین پیشنهادۀ پژوهش و ارائۀ نتایج آن در قالب پایان‌نامه تابع هنجارها و کلیشه‌هاست. با این حال، این ساختارگرایی ممکن است مانع رشد تفکر و توسعۀ علمی شود. پژوهش حاضر استدلال می‌کند که ساختار‌گرایی در بخش‌های مختلف گزارش پایان‌نامه، از «مقدمه» تا «مرور پیشینه»، «ملاحظات روش‌شناختی»، «ارائۀ نتایج»، و «بحث و نتیجه‌گیری»، انجام پژوهش و ارائۀ نتایج را ساختارزده کرده است. این ساختارزدگی نیز خود را بازتولید کرده و سبب شده تحلیل‌ها سطحی شود و پژوهش‌ها مسئله‌محور نباشد.