اندازه گیری بیوماس هوایی و زیرزمینی و ارتباط آن با تنوع و غنای گونه ای در مراتع تحت کشت آتریپلکس و تاغ

Abstract

یکی از پارامترهای اساسی در برآورد تولید علوفه و توانایی گونه های گیاهی در ترسیب کربن، برآورد بیوماس گیاهی است. این تحقیق به برآورد بیوماس هوایی و زیرزمینی گونه های گیاهی غالب در عرصه های تحت کشت آتریپلکس و تاغ در منطقه حسین آباد ربیشه (پروژه ترسیب کربن) می پردازد. این مطالعه در قالب طرح ارزیابی 4 ساله (از سال 1391 تا 1394)، مراتع نهالکاری شده در سال های 1384، 1386، 1387 و 1388 در پلات های ثابت مستقر در عرصه انجام گرفت. ابتدا لیست فلورستیک گونه های گیاهی تهیه و تولید بخش هوایی و زیرزمینی گونه های غالب موجود در منطقه برآورد شد. سپس شاخص های غنا و تنوع گونه ای سیمپسون محاسبه شد. به منظور بررسی روابط بین بیوماس هوایی و زیر زمینی با غنا و تنوع گونه ای از آزمون ها همبستگی و رگرسیون خطی ساده استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که . اکثر گونه های گیاهی متعلق به سه تیره Chenopodiaceae، Poaceae و Asteraceae می باشند. همچنین کلاس خوشخوراکی III بیشترین درصد را نسبت به سایر کلاس ها به خود اختصاص می دهد (64%). همچنین بیوماس کل Atriplex canescens در سال 87، persicum Haloxylon در سال 88 و Zygophyllum atriplicoides در سال 84، بیشترین میزان را به خود اختصاص می دهند. نتایج تحلیل همبستگی بین غنا و تنوع گونه ای با بیوماس زیرزمینی همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد.