ارزیابی تنوع و پایداری مراتع تخریب شده با استفاده از مدل¬های توزیع وفور گونه¬ای (SDM) (مطالعه موردی: مراتع شرق بیرجند)

Abstract

ارزیابی غنا و تنوع گیاهی در اکوسیستم‌های مرتعی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ به نظر می¬رسد که می¬توان با مطالعه تنوع گونه¬ای به وضعیت ثبات و پایداری اکوسیستم پی برد. یکی از روش¬های ارزیابی تنوع گونه¬ای بررسی الگوی توزیع وفور گونه¬ای است. این تحقیق به بررسی وضعیت ثبات و پایداری در مرتع تخریب شده در بخشی از مراتع شرق شهرستان بیرجند با استفاده از مدل¬های توزیع وفور گونه¬ای (SDM) می¬پردازد. در این تحقیق، مرتعی با وضعیت فقیر، انتخاب شد و پس از بررسی وفور گونه¬ای، مـدل¬هـای توزیـع فراوانـی (عصـای شکسته، لوگ نرمال، سری لگاریتمی و سـری هندسـی) جهـت بررسی گرافیکی تنوع گیاهی استفاده شـد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که داده¬های وفور گونه¬ای از توزیع نرمال تبعیت نمی¬کنند. نتیجه آزمون کای اسکوئر نشان داد که مرتع تخریب شده با مدل لوگ نرمال تطابق دارد. در کل نتایج بیانگر این است که نمی¬توان از روی مدل¬های توزیع فور گونه¬ای به وضعیت ثبات و پایداری اکوسیستم و تنوع زیستی آن پی برد. چرا که داده¬های وفور گونه‌ای با مدلی بیشترین برازش را داشت (یعنی مدل لوگ نرمال) که نشان دهنده جوامع با ثبات است. در حالیکه واقعیت زمینی مرتع و آثار تخریب، حضور گونه¬های مهاجم و.. نشان دهنده مرتع بی ثبات، نابالغ با تنوع گونه¬ای پایین است.