مقایسه رطوبت و بافت خاک در داخل و بیرون هلالی آبگیر در وضعیت ‏خشکسالی(مطالعه موردی: مراتع دشت آهنگران، خراسان جنوبی)‏

چکیده مقاله

هلالی آبگیر یکی از روش¬های سنتی در جمع¬آوری و ذخیره نزولات آسمانی در مراتع مناطق خشک و بیابانی ‏است. از آنجایی که اکثر تحقیقات به بررسی اثرات این سازه بر پوشش گیاهی پرداخته¬اند، این تحقیق ، به ‏منظور ارزیابی اثر سازه هلالی آبگیر بر رطوبت و بافت خاک پس از گذشت 7 سال، در سال خشک (1400) ‏در داخل و بیرون هلالی آبگیر در مراتع دشتی منطقه آهنگران شهرستان زیرکوه انجام شد. نمونه¬برداری از ‏خاک منطقه در عمق 30-0 سانتی متر در اردیبهشت سال 1400 انجام شد. نتایج آزمون تی استیودنت با ‏نمونه¬های مستقل نشان می¬دهد که اثر محل نمونه¬برداری بر خصوصیات مورد مطالعه معنی¬دار نیست ‏‏(‏p<0.05‎‏). در شرایط خشکسالی بین رطوبت و بافت خاک در داخل هلالی آبگیر و بیرون هلالی آبگیر تفاوت ‏معنی¬داری مشاهده نمی¬شود. نتایج تحقیق حاضر نشان می¬دهد که اگر چه درصد رطوبت و درصد شن خاک ‏در داخل هلالی بیشتر از خارج از هلالی است، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنی¬دار نیست. نتایج نشان داد ‏که خاک هر دو منطقه از نوع شنی لومی بوده و پس از گذشت 7 سال از احداث هلالی آبگیر، بافت خاک ‏داخل هلالی آبگیر تغییر نکرده است.‏