تاثیر خشکسالی بر خصوصیات هیدرولیکی و هیدرولوژیکی خاک مراتع ‏مناطق خشک و بیابانی (مطالعه موردی: رویشگاه دیودال در خراسان ‏جنوبی)‏

Abstract

خشکسالی یکی از مخاطرات طبیعی است که در اقلیم¬های خشک و نیمه¬خشک که با محدودیت جدی منابع ‏آب روبه رو هستند، پوشش گیاهی مراتع را کاهش داده و به دنبال آن منجر به تخریب خاک و هدر رفت آب ‏و خاک می¬شود. از آنجایی که اکثر تحقیقات به مطالعه تاثیر خشکسالی بر پوشش گیاهی و تولید مراتع ‏پرداخته¬اند، در زمینه اثر خشکسالی بر خصوصیات هیدرولیکی خاک مراتع اطلاعات اندکی وجود دارد، از این ‏رو این تحقیق به بررسی تاثیر خشکسالی بر خصوصیات هیدرولیکی و هیدرولوژیکی خاک رویشگاه دیودال در ‏خراسان جنوبی می¬پردازد. به منظور پایش تغییرات رطوبت خاک، اطلاعات مربوط به خاک شامل بافت خاک، ‏رطوبت اشباع و مواد آلی خاک، رطوبت نقطه پژمردگی، رطوبت ظرفیت زراعی، آب قابل دسترس، گروه ‏هیدرولوژیکی خاک و شماره منحنی (‏CN‏) در ذخیره¬گاه جنگلی دیودال در سال 1387 با بارندگی 220 میلی ‏متر به عنوان ترسال و سال 1397 با بارندگی 98 میلی متر به عنوان خشک سال تعیین و مقایسه شد. نتایج ‏تحلیل آماری نشان داد که بین دو سال مرطوب و خشک از لحاظ خصوصیات هیدرولیکی خاک اختلاف معنی ‏داری وجود دارد و بجز میزان زهکشی، مقادیر رطوبت نقطه پژمردگی، رطوبت ظرفیت زراعی، رطوبت اشباع و ‏آب قابل دسترس در سال مرطوب بیشتر از سال خشک بوده است، همچنین در اثر خشکسالی، ذخیره¬گاه ‏ژنتیکی دیودال از گروه هیدرولوژیکی ‏B‏ با قابلیت تولید روان آب متوسط به گروه هیدرولوژیکی ‏A‏ با قابلیت ‏تولید روان آب کم تغییر پیدا کرده است.‏