تحلیل میتوسهای روایی لشکرکشی کیکاووس به مازندران در شاهنامه

چکیده مقاله

روایتهای شاهنامه بویژه در قسمت پهلوانی دارای ساختاری مشابه است که از اصلی اسطوره¬ای در شیوۀ روایت پیروی می کند. شخصیتها، کنشها و ترتیب وقایع در این روایات به طور فراوانی همساز و همگام با بخشهای روایت آنها است. در این مقاله کوشش شد خوانشی نو با تکیه بر کهن الگوها و نمادها نظریۀ یونگ و تلفیق آنها با نظریۀ نورتروپ فرای دربارۀ میتوسهای شکل¬دهندۀ اثر ادبی در بافت روایت منظوم «حملۀ کیکاووس به مازندران» در شاهنامۀ فردوسی ارائه شود.به همین سبب نمادهای اسطوره¬ای این حکایت بررسی ومفاهیم آن به استناد بیان شد؛ سپس نقش این نمادها در پیرفت بخشهای مختلف حکایت در ارتباط با میتوسهای فرای بیان شد. در پایان روشن شد که روایت مذکور دارای سه بخش ساختاری است که بیانگر میتوسهای تابستان، زمستان وبهار در نظریۀ نورتروپ فرای است. و نمادها و کهن الگوهای هر بخش در خدمت ساختار میتوس همان بخش هستند. چنین رویکردی در دیگر روایتهای شاهنامه همچون حملۀ کیکاووس به هاماوران هم قابل مشاهده است.