جذب آلاینده های دارویی از فاضلاب توسط نانوساختارهای گرافن و مکانیسم فرایند

Abstract

توسعه صنایع داروسازی باعث ورود مقدار زیادی زبالههای آلی، غیرآلی، زیستتخریبپذیر و غیرقابل تجزیه به محیط زیست میشود. آلودگی محیط زیست از این طریق نه تنها به علت استفاده و دفع نامناسب بلکه ناشی از پساب صنایع تولید دارویی نیز است. آلایندههای آلی موجود در فاضلاب صنعتی، تهدید اصلی در دنیای کنونی است. تاسیسات تصفیهخانهها برای تصفیه کامل این نوع آلایندهها طراحی نشدهاند. بنابراین در حال حاضر تحقیقات زیادی برای حذف این آلایندهها از اب صورت گرفته است. یکی از امیدوارکنندهترین روشهای تصفیه، جذب است. این روش برای حذف ترکیبات آلی طبیعی یا مصنوعی در آب آشامیدنی به کار میرود. به تازگی گرافن و مشتقات آن با توجه به ویژگیهای خاص آن مورد توجه قرار گرفته است. این مواد توانایی به حرکت دراوردن الکترونها، تولید رادیکالهای آزاد و پایداری طولانی مدت دارند. گرافن به عنوان عضو جدید خانواده کربن و یک سیستم جاذب الکترونی بزرگ میتواند تعاملات قوی با آلایندهها ایجاد کند. این جاذب با طراحی نانوساختار بهبود یافته و با توجه به سطح ویژه بالا، جایگاههای جذب فراوان، تغییرات درجه حرارت کم، ظرفیت بازسازی بهتر و خاصیت استفاده مجددبه عنوان یک جاذب تجاری معرفی شده است. روش جذب با گرافن، روشی ساده و کم هزینه به خصوص برای الایندههای خاص مانند زبالههای دارویی که در مقادیر کم (نانوگرم/لیتر و میکروگرم/لیتر) نیز خطرناک هستند، مناسب است. گرافن در سالهای اخیر به عنوان جایگزین کربن فعال و سایر مواد جاذب توجه بسیاری را به خود جلب کرده و توانسته به عنوان یکی از مطمئنترین و همهجانبهترین مواد برای تصفیه فاضلاب عمل کند. این مطالعه استفاده از گرافن را به عنوان جاذب برای تصفیه فاضلابهای حاوی آلایندههای دارویی و پیشرفتهای اخیر در این زمینه را بررسی میکند.