مقایسه عملکرد مدلهای رگرسیون فازی با روش پنمن-مانتیث در برآورد تبخیر و تعرق ماهانه گیاه مرجع در دشت نیشابور

Abstract

در پژوهش حاضر از رهیافتهای رگرسیون فازی بهمنظور برآورد مقادیر تبخیر-تعرق گیاه مرجع در دشت نیشابور بهره گرفته شد. دادهها شامل دمای حداکثر )Tmax ،)دمای حداقل )Tmin ،) دمای متوسط هوا )Tmean ،)رطوبت نسبی )RH ،)ساعات آفتابی )Rs )و سرعت باد در m 2 از سطح زمین )U2 )بود. دادههای مورداستفاده از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک نیشابور اخذ شده و برای هریک از مدلهای رگرسیون امکانی و کمترین مربعات فازی، 3 سناریو مختلف جهت برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع طراحی شد. برای ارزیابی عملکرد مدلهای رگرسیون فازی در مقایسه با روش استاندارد پنمن-مانتیث از ضریب تبیین، میانگین مربعات خطا و خطای مطلق میانگین استفاده شد. نتایج نشان داد مدل رگرسیون امکانی فازی در ماه دی و مدل رگرسیون کمترین مربعات فازی در ماه مهر با ضریب تبیین بهترتیب 903/0 و 502/0 بیشترین و کمترین دقت را داشت. در بین مدل های پیشنهادی جدید، اگرچه مدل رگرسیون امکانی فازی تحت سناریو شماره 1 باالترین دقت را داشته، اما در هر دو مدل رگرسیون فازی، سناریو 2 علیرغم دارا بودن پارامترهای ورودی کمتر )Tmin ،RH و Rs ،)دقت قابلمقایسه ای با سایر سناریوها دارد و لذا میتوان استفاده از آن را در شرایط کمبود داده به عنوان رویکرد بهینه در تعیین ETo برای برنامه ریزی آبیاری و مدیریت منابع آب پیشنهاد نمود.