ایجاد موقعیت های یادگیری مطلوب و رضایت بخش در آموزش جغرافیا با استفاده ار راهبرد گردش علمی

Abstract

بازدیدهای علمی و فعالیت های میدانی یکی از روش های فعال، موثر و اجتناب ناپذیر در تدریس و روشی مناسب جهت یادگیری – یاددهی است که به صورت گروهی و با مدیریت، برنامه ریزی و سازماندهی دقیق استادان در خارج از کلاس درس انجام می شود . بازدیدهای میدانی فعالیتی کاوشگرانه و مشارکتی و یکی از کاراترین و جذاب ترین روش های یادگیری در دانشجویان است که سبب می شود آموزش از فضای بسته و یکنواخت کلاس به طبیعت منتقل شده و تعامل مستمر و مشارکت فعال و هدفمند دانشجویان را در حین تدریس به همراه دارد، همچنین دانشجویان با مشاهده مستقیم و تعامل بی واسطه با پدیده های طبیعت،آموخته های قبلی و مفاهیمی را که در کلاس تدریس شده به صورت بهینه در حافظه خود تثبیت می کنند لذا یادگیری آنان نیزپویا و عمیق و پایدارتر بوده و از آنها در موقعیت های جدید زندگی بهره می برند. همچنین گردش های علمی می توانند در ابعاد گوناگون تربیتی در دانشجویان و دانش آموزان نقش موثری داشته باشند.با توجه به ماهیت جغرافیا، "روش تدریس مبتنی بر بازدیدهای علمی" به عنوان یکی از شیوه هایی که توانایی آموزش مطلوب و رضایت بخش درس جغرافیا را به همراه دارد و یک روش نوین و جذاب آموزشی که متناسب با تغییرات و تحولات شیوه های آموزشی عصر کنونی است، ضروری می نماید. مشاهده و برخورد مستقیم با موضوعات و مسائل جغرافیایی به عنوان یک ابزار مهم یادگیری و یکی از مناسب ترین وسایل کسب تجربه های علمی و ارزشمند و سرآغاز و مبنای کار تحقیق و آموزش دانش جغرافیا است.