بازتاب انسان شناسی جنسیت در آثار فرهاد حسن زاده و قدسی قاضی نور

Abstract

جنسیت، تفاوت و یکسانی نقشهای جنسیتی، از مفاهیم بنیادین انسانشناسیِ جنسیت است. در این پژوهش سعی شده است مصادیق انسانشناختی در داستانهای فرهاد حسنزاده و قدسی قاضی نور )به ویژه داستانهای گروه سنی د، ه( جستجو و بر پایۀ انسانشناسی جنسیتی پساساختارگرا تحلیل گردد. مطابق بینش مرسوم و سنتی و به تعبیر روشن تر ایدئولوژی های حاکم بر ساختارهای فرهنگی سنتی، در هر دوگانه ای یک قطب مرکز است و دیگری حاشیه، حال آنکه در واقع در دوگانه های یادشده، هیچکدام از دو قطب بر دیگری برتری ندارد. در مقالۀ حاضر با پیش چشم داشتن این دیدگاه، مرکزیت داشتن یا نداشتن یکی از دو قطب در دوگانههای طبیعت/ فرهنگ و زن/ مرد در آثار موردنظر تحلیل شده است تا نشان داده شود که در آثار کدام نویسنده به قطب زن و در کدام اثر به قطب مرد مرکزیت داده شده است؟ در کدام اثر مرکزگریزی اتفاق افتاده است؟ و در کدام یک این اتفاق رخ نداده است؟ این پژوهش نشان میدهد که در بیشتر داستانهای مورد بحث، مرکزیت شخصیتپردازی نویسنده با قطب مرد است و نوع نگاه به شخصیت زنانه در اغلب موارد از کلیشههای سنتی پیشین فاصلۀ چندانی نگرفته است.