تحلیل محتوایی نماد¬های¬رنگی غنایی در شعر پایداری معاصر افغانستان (مطالعۀ موردی اشعار قهارعاصی)

Abstract

شعر پایداری معاصر افغانستان پس از کودتای هفتم (اردیبهشت) سال 1357ش، زمینه¬ساز شکل-گیری جریان¬های متفاوت شعری شد و هر یک از شاعران شعر را بر مبنای اندیشه¬های آرمان-گرایانۀ سیاسی و اجتماعی خویش تعبیر نموده از نمادهای¬رنگی به¬منظور بیان احساسات و عواطف شخصی خویش بهره جسته، در تصویرآفرینی و انتقال مفاهیم واقعی برای بیان زیبایی¬های حسی و نظر به وجه نمادین آن¬ها معنای انتزاعی و کنایی را در اشعار خویش ترسیم کرده¬اند. هدف این مقاله، بررسی و تحلیل محتوایی نمادهای¬رنگی اشعار قهارعاصی است. روش جمع آوری داده های این تحقیق کتابخانه ای است که با روش توصیفی تحلیلی سامان یافته است. داده های تحقیق حاکی از این است که در شعر قهار عاصی رنگ¬های سرخ، زرد، ارغوانی، سیاه، خاکستری و سفید بسامد بیشتری دارد و با توجه به درونمایۀ پایداری اشعارش می توان نتیجه گرفت که هر کدام از رنگ ها به صورت نمادین القا کنندۀ معانی و مفاهیمی است؛ رنگ¬های سرخ به معنای، شهید، شهادت و نابسامانی¬های اجتماعی، و رنگ¬زرد و ارغوانی به مفهوم یأس و نا امیدی، و رنگ¬¬سیاه، خاکستری و سفید انزجار جدی شاعر از فضای استبداد، وحشت، ویرانی، و تمایل به صمیمیت، بی-گناهی و پاکی را نشان می¬دهد. همچنین روشن شد که رنگ¬ها در بازتاب¬دهی احساسات شاعر نسبت به سرنوشت مردم از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است.