بررسی و تحلیل نقش انگلیس در انعقاد معاهده ۱۹۳۷ ایران و عراق(با تاکید بر مساله اروند رود)

Authorsشیرزاد خزائی
Conference Titleاولین همایش ملی آب، فرهنگ و پژوهش های علوم انسانی
Holding Date of Conference۲۰۲۰-۰۹-۰۱
Event Placeبیرجند
Page number۰-۰
PresentationSPEECH
Conference LevelInternal Conferences

Abstract

عراق پیش از آنکه به عنوان یک کشور مستقل در جهان شناخته شود جزئی از قلمرو عثمانی به شمار میرفت و اختلافات مرزی که بین ایران و عراق وجود داشت پیشتر بین ایران و عثمانی نیز وجود داشت. سابقه اختلافات مرزی ایران و عراق به دوره صفوی و عثمانی باز میگردد. در دوره صفوی معاهده آماسیه و زهاب در سال 111 و 9111 و در دوره قاجار نیز معاهده ارزنه الروم اول و دوم در سال 9197 و 9119 بین ایران و عثمانی منعقد گردید اما اختلافات مرزی به صورت نهایی حل و فصل نگردید. در طول این مدت سلاطین عثمانی با وجود جنگهای متعدد، هیچ گاه داعیه حاکمیت مطلق بر اروندرود )شط العرب( را نداشتند تا اینکه سلسله قاجار منقرض و حکومت پهلوی روی کار آمد. رضاشاه تحت فشار دولت انگلیس به منظور حل و فصل اختلافات مرزی اروندرود با عراق معاهده 9198 را منعقد کرد. این نوشتار بر آن است تا نقش انگلیس را در انعقاد معاهده مرزی 9198 با تأکید بر مسأله اروندرود را مورد واکاوی قرار دهد.

Paper URL

tags: انگلیس، اروندرود، رضاشاه، ایران، عراق.