نهضت ترجمه در دوره خلافت منصور و مأمون عباسی

Abstract

مسلمانان در دوران جنگ و فتوحات که تقریبا تا پایان عصر اموی استمرار داشت، در اندیشه علم و ترجمه نبودند و این دوران را می توان عصر «فقر علمی» نامید. ولی به مجرد پایان فتوحات و شروع عصر عباسی، اندیشه تولید دانش و ترجمه متون مهم تمدن های دیگر در دستور کار قرار گرفت. منصور و مأمون عباسی در زمره برجسته ترین خلفایی بودند که نهضت ترجمه را شکل و گسترش دادند. خلفای مذکور تحت تأثیر و معاشرت با وزیران و دانشمندان ایرانی نقش مهمی در ترجمه و نقل آثار و کتاب های یونانی، پهلوی، سریانی و هندی به زبان عربی داشتند. آنان با حمایت مالی، عالمان و دانشمندان را به ترجمه و تحقیق در موضوعات مختلف علمی تشویق می کردند. اکنون سوال اصلی این است که منصور و مأمون چه سیاست هایی درخصوص ترجمه اتخاذ کردند؟ فرضیه اصلی پژوهش این است که خلفای نامبرده با حمایت های مادی و معنوی از دانشمندان، انتصاب مترجمان به مقام های مهم درباری، تاسیس کتابخانه ها و دستور ترجمه کتاب ها نقش مهمی در پیشرفت و شکوفایی تمدن اسلامی داشتند.