| نویسندگان | شیرزاد خزائی |
|---|---|
| همایش | اولین همایش ملی آب، فرهنگ و پژوهش های علوم انسانی |
| تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۲۰-۰۹-۰۱ |
| محل برگزاری همایش | بیرجند |
| شماره صفحات | ۰-۰ |
| نوع ارائه | سخنرانی |
| سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
عراق پیش از آنکه به عنوان یک کشور مستقل در جهان شناخته شود جزئی از قلمرو عثمانی به شمار میرفت و اختلافات مرزی که بین ایران و عراق وجود داشت پیشتر بین ایران و عثمانی نیز وجود داشت. سابقه اختلافات مرزی ایران و عراق به دوره صفوی و عثمانی باز میگردد. در دوره صفوی معاهده آماسیه و زهاب در سال 111 و 9111 و در دوره قاجار نیز معاهده ارزنه الروم اول و دوم در سال 9197 و 9119 بین ایران و عثمانی منعقد گردید اما اختلافات مرزی به صورت نهایی حل و فصل نگردید. در طول این مدت سلاطین عثمانی با وجود جنگهای متعدد، هیچ گاه داعیه حاکمیت مطلق بر اروندرود )شط العرب( را نداشتند تا اینکه سلسله قاجار منقرض و حکومت پهلوی روی کار آمد. رضاشاه تحت فشار دولت انگلیس به منظور حل و فصل اختلافات مرزی اروندرود با عراق معاهده 9198 را منعقد کرد. این نوشتار بر آن است تا نقش انگلیس را در انعقاد معاهده مرزی 9198 با تأکید بر مسأله اروندرود را مورد واکاوی قرار دهد.
کلیدواژه‌ها: انگلیس، اروندرود، رضاشاه، ایران، عراق.