اثر عصاره گیاه چای ترش بر سامانه ایمنی، وضعیت پاد اکسیدانی پلاسما، تعادل اکسیدانی و فراسنجه های عملکردی و بیوشیمیایی خون مرغ های تخم گذار مسن

Abstract

از آنجا که دانش کافی درباره غلبه بر شرایط پرتنش طبیعی، با کمترین هزینه و بدون عوارض جانبی، در مرغهای تخمگذار مسن وجود ندارد، دو آزمایش با هدف بررسی اثر عصاره گیاه چای ترش، به عنوان یک پاداکسیدان طبیعی، بر سامانه ایمنـ ی، فراسـنجه هـای بیوشـ یمیایی خـون ، وضـ عیت پاداکسیدانی پلاسما و تعادل اکسیدانی مرغهای تخمگذار مسن در دورههای تولک و پس از تولک و نیز ارزیابی صفات عملکردی و کلسترول زرده تخم- مرغهای تخمگذار در مرحله دوم تولید (بعد از تولک) طراحی شد. بعد از تعیین خواص پاداکسیدانی در مرحله پیش آزمایش، هر یک از آزمایشهای اصلی با 200 قطعه مرغ تخمگذار سویه های-لاین 36-W در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. در هر دو آزمایش، 5 تیمار آزمایشی به ترتیب شـامل جیره شاهد، جیره پایه به همراه 300 و 700 میلیگرم در کیلوگرم عصاره برگ و جیره پایه با 300 و 700 میلیگرم در کیلوگرم عصاره کاسبرگ بـود. برخلاف دوره پس از تولک، تلاش برای افزایش پایداری اکسیداتیو در دوره تولک موفقیتآمیز بود، به طوری که کاسبرگ چای ترش در سطوح 300 و 700 میلیگرم در کیلوگرم تعادل اکسیدانی و ظرفیت کل پاداکسیدانی پلاسمای مرغهای تخمگذار تولک رفته را بـه طـور معنـی داری بهبـود بخشـید. همچنین کاهش معنیدار گلوکز، کلسترول و تریگلیسرید خون در دوره پس از تولک و کاهش معنیدار کلسترول و تریگلیسرید خون در دوره تولک به وسیله سطح 700 میلیگرم در کیلوگرم عصاره برگ چای ترش مشاهده گردید. چای ترش بر صفات عملکردی و سامانه ایمنی تأثیر معنیداری نداشت.