گستره مدت در ازدواج موقت

Abstract

در رابطه با حداقل و حداکثر مدّت در ازدواج موقّت بین فقها و حقوقدانان اختلاف‏نظر وجود دارد. در قانون مدنی، مقرره¬ای که گستره مدّت در این نهاد حقوقی را مشخص کند، وجود ندارد. براین اساس در این مقاله درپی آن هستیم که ضمن تبیین نظرهای گوناگون، دیدگاهی را برگزینیم که مبتنی بر قواعد فقه مدنی و اصول حقوقی باشد. اطلاعات این تحقیق به صورت کتابخانه‏ای جمع‏آوری شده است. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که حداقل مدّت در ازدواج موقّت به اندازه‌اى است که در آن امکان استمتاع و التذاذ جنسى وجود داشته باشد. حداکثر مدّت نیز نباید بیش از عمر زوجین یا یکی از آن دو باشد. در نهایت، براساس تفسیر اراده طرفین با توجه به عرف و الزام آن‏ها به رعایت امور عرفی می‏توان گفت ازدواجی که برای مدّت طولانی منعقد شده، در حکم نکاح دائم بوده و همه آثار زوجیت دائم مانند طلاق، ارث، عدّه، حقّ قَسْم و نفقه بر آن مترتب می‏شود.