بررسی جایگاه مناطق حفاظت شده ایران و نقش مشارکتهای مردمی در حفاظت از مناطق

نویسندگانسیدسعیدرضا احمدی زاده,محمدرضا برجی
همایشششمین کنفرانس ملی مهندسی و مدیریت محیط زیست
تاریخ برگزاری همایش۲۰۲۴-۰۵-۳۰
محل برگزاری همایشاهواز
شماره صفحات۰-۰
نوع ارائهسخنرانی
سطح همایشداخلی

چکیده مقاله

اصل 50 قانون اساسی " در جمهوری اسلامی ، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسلهای بعد باید در آن حیات رو به رشدی داشته باشند ، وظیفه عمومی تلقی میگردد . از اینرو فعالیتهای اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند ممنوع است " اولین سنگ بنای مناطق حفاظت شده ایران در سال ۱۳۴۶، یعنی ۹۵ سال پس از احداث اولین پارک ملی جهان (پارک ملی یلو استون در آمریکا) و ۱۹ سال پس از بنیانگذاری اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی نهاده شد. در این سال پیشنهاد تأسیس دو پارک ملی و پانزده منطقه حفاظت شده به‌عنوان نخستین گروه از مناطق حفاظت شده ایران به تصویب شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید رسید . سازمان حفاظت محیط زیست ، مناطق حفاظت‌شده ایران را در قالب ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره ، مناطق چهارگانه (پارک‌های ملی، آثار طبیعی ملی، پناهگاه‌های حیات وحش، مناطق حفاظت‌شده) و مناطق شکارممنوع تحت حفاظت دارد . تعارض بین نیازهای اقتصادی (فقر و معیشت ) با حفاظت ، وجود بهره برداران سنتی در مناطق و عدم ساماندهی آنان ، شکار و صید غیر مجاز ، کمبود نیرو و امکانات متناسب با وسعت مناطق و سایر موانع و مشکلات موجب شده تا ضرورت جلب مشارکت های مردمی بیش ازگذشته مورد توجه قرار گیرد .

لینک ثابت مقاله

کلیدواژه‌ها: مناطق حفاظت شده ، نواحی رویشی ، IUCN ، مشارکت