بررسی تأثیر مرشدیت بر یادگیری سازمانی با میانجی‌گری قابلیت‌های کارکنان اداره آموزش‌و‌پرورش شهرستان خاش

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مرشدیت بر یادگیری سازمانی با میانجی‌گری قابلیت‌های کارکنان اداره آموزش‌و‌پرورش شهرستان خاش انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- پیمایشی به روش هم‌بستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان و دبیران هر سه مقطع اداره آموزش‌و‌پرورش شهرستان خاش هستند. با توجه به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در دسترس تعداد 300 نفر از کارکنان و معلمان انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب هم‌بستگی اسپیرمن و پیرسون، رگرسیون خطی هم‌زمان و چندگانه و به‌وسیله نرم‌افزار آماری اس‌پی‌اس‌اس تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مرشدیت و یادگیری سازمانی، یادگیری سازمانی و قابلیت‌های کارکنان و هم‌چنین مرشدیت و قابلیت‌های کارکنان رابطه مثبت و معناداری در سطح خطای 01/0 وجود دارد. با توجه به تحلیل داده‌ها بین متغیرهای مرشدیت با یادگیری سازمانی و قابلیت‌های کارکنان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم‌چنین مشخص شد که متغیر مرشدیت با میانجی‌گری قابلیت‌های کارکنان بر یادگیری سازمانی کارکنان تأثیر مثبت و به‌سزایی دارد. از عوامل مهم در مرشدیت ارائه خودباوری، نگرش، انگیزش، اعتماد سازمانی، و مسئولیت‌پذیری کارکنان، توانایی و مهارت مدیران در شنیدن ایده‌ها و نظرات جدید کارکنان است که از عوامل مهم در بهتر انجام دادن وظایف فردی، تیمی و سازمانی است.