تأثیر بازی‌وارسازی دیجیتال بر بار شناختی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دارای سبک شناختی وابسته به زمینه: رویکرد ردیاب چشمی

Abstract

مطالعه حاضر جهت سنجش تأثیر بازی‌وارسازی دیجیتال بر کاهش بار شناختی بیرونی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دارای سبک شناختی وابسته به زمینه انجام گرفت. روش پژوهش شبه‌آزمایشی، تک‌آزمودنی با طرح A-B-A بود. جامعه کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده علوم‌تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند در سال 1401-1400، نمونه یک نفر و روش نمونه‌گیری غیراحتمالی هدفمند بود. ابزارها: آزمون گروهی اشکال نهفته (GEFT) که توسط اولتمن و همکاران سال 1971، پرسشنامه یک‌سؤالی بار شناختی بیرونی که توسط پاس و همکاران سال 1994 ساخته شد، آزمون محقق‌ساخته عملکرد تحصیلی و دستگاه ردیاب چشمی بود. پس از انجام آزمون گروهی اشکال نهفته و شناسایی نمونه، به آزمودنی آموزش گرامر زبان انگلیسی، در مرحله خط پایه با چندرسانه‌ای فاقد عناصر بازی، مرحله آزمایش با استفاده از بازی‌وارسازی دیجیتال و در مرحله بازگشت به خط پایه نیز، با چندرسانه‌ای فاقد عناصر بازی، داده شد. هر مرحله طی 8 جلسه اجرا شد و در هریک داده‌های ردیابی چشم جمع‌آوری شده، آزمون بار شناختی و پیش‌آزمون و پس‌آزمون از آزمودنی به عمل آمد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی و تحلیل نمودار دیداری استفاده شد. یافته‌ها، نشان‌ داد آموزش زبان انگلیسی با بازی‌وارسازی دیجیتال، بار شناختی بیرونی و عملکرد تحصیلی را افزایش داد. نتیجه‌گیری شد بازی‌وارسازی باعث ایجاد انگیزه و جلب‌توجه و درگیری فراگیر با محتوا گشته، بار شناختی بیرونی را افزایش داده و یادگیری حاصل شده و عملکرد تحصیلی افزایش یافته است.