تجارب معلمان ابتدایی از ارتباط با والدین با هدف اجرای برنامه درسی مقطع ابتدایی: مطالعه پدیدارشناختی

Abstract

ر پژوهش حاضر به بررسی تجارب معلمان ابتدایی از ارتباط با والدین با هدف اجرای برنامه درسی به شیوه کیفی و از نوع پدیدارشناسی پرداخته‌شده است. قلمرو پژوهش را والدین و معلمان دانش‌آموزان ابتدایی شهر بیرجند تشکیل دادند. با توجه به ماهیت پژوهش از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد که با مصاحبه عمیق 12 نفر از والدین و 13 معلم، داده‌ها اخذ گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از روش کلایزی استفاده شد. یافته‌های حاصل از تجارب زیسته والدین و معلمان در خصوص علل ارتباطات میان فردی معلم-والدین در 7 مضمون اصلی"خبری و آگاه‌سازی"، "مشارکت‌جویی و حمایتی"، "آموزشی و تربیتی"، "راهنمایی و مشاوره"، " نظارتی و مراقبتی"، " بحران‌زدایی" و "انتقادی و انتقام‌جویی" خلاصه شد. به‌طورکلی یافته‌های پژوهش نشان داد علل ارتباطات میان فردی والدین و معلمان به در یک طیف ارتباطی از سطح پایین خبری و آگاه‌سازی تا مرحله انتقاد و انتقام‌جویی قرار دارد. در جریان این ارتباط در مراحل نخست باهدف اطلاع‌رسانی اخبار و آگاه‌سازی از جریانات آموزشی و تربیتی صورت می‌گیرد و سپس ارتباطات در سطوح بالاتری همچون مسائل آموزشی و تربیتی و راهنمایی و نظارتی ادامه پیداکرده و درنهایت در صورت مشکلات، نقش ارتباطات به سمت بحرانی زدایی سوق پیدا می‌کند. در صورت تشدید بحران‌ها، انتقاد و انتقام‌جویی محور ارتباط قرار می‌گیرد. از یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که والدین و معلمان به دلایل مختلفی با همدیگر ارتباط برقرار کرده‌اند و هر کدام از این علل ارتباطی بر مدیریت فرآیندیاددهی-یادگیری تاثیرگذار بوده‌اند و مسیر اجرای برنامه درسی را دچار تغییر و تحول کرده است.