دلالت بصری پاره ای از واژه های عربی در دیوان حافظ

چکیده مقاله

کلمه به عنوان کوچک¬ترین واحد معنادار زبان، دستمایة ادیب است؛ او برای بیان مقصود و تصویرپردازی¬های خویش، ناگزیر از درنگ در کلمه است. مقدار معتنابهی از دیوان حافظ شیرازی را واژه¬های عربی تشکیل می¬دهد که خاستگاه و سیر تاریخی و فرهنگی متفاوتی را از سر گذرانده¬ و اکنون در زبان فارسی و شعر خواجه، هضم شده است. توجه به لطافت¬های تصویری که در وضع کلمات عربی در فرهنگ¬لغت¬های کهن عربی ضبط شده و مقایسة آن با شرایط فعلی که در دیوان حافظ یافته، هدف پژوهش حاضر است. دقت در معنای لغوی واژه¬های فارسی و عربی به عنوان یک رویکرد می-تواند در امر آموزش، مفید باشد و در روشن شدن زمینة شعر به هنرمندانی که از دیوان حافظ، الهام می¬گیرند، کمک نماید. به نظر می¬رسد کنج¬کاوی پاره¬ای از واژه¬های عربی به شعر حافظ از این منظر نیز وجهی خیال¬انگیز می¬بخشد و به بار عاطفی، حظ و لذت زبان او می¬افزاید. روش تحقیق در این جستار بر پایة گردآوری داده¬ها از منابع گوناگون، توصیف و تحلیل خواهد بود.