بررسی دو تحریف شناختی تفکر دو قطبی و صافی ذهنی مبتنی بر تمثیلهای مثنوی معنوی مولوی

Abstract

شناختدرمانی از رویکردهای غالب روانشناسی معاصر برای درمان اختلالات روانی است که بر مبناا ی بازسااز ی و اصلاح شناخت های تحریفشده و تفکرات غیرمنطقی و ناکارآمد بنا نهاده شده است. تمثیل نیز یکی از ماثررتر ین و کاربردی ترین روش هایی است که رواندرمانگران در فرایند درمانهای شناختی از آن استفاده می کنند. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، تمثیل هایی از مثنوی مولانا که بر دو تحریفِ شناختیِ تفکر دوقطبی و صاا فی ذهان دلالات دارد، ارائه و برپایة تبیین رویکرد شناختی بررسی می شود. نتایج بهدستآمده نشان ما ی دهاد کاه تم ثیا ل هاا ی مثناو ی مولانا، هم با فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی هماهنگی دارد و هم به سبب سااختار مناساب ، فان ربات پیا ام در ذهان مخاطب، درج نکته های ظریف در چگونگی ارائة تمثیل در متن و فرایند انتقال مفاهیم قابلیت ویژهای در درمان هاا ی شناختی دارد؛ همچنین به سبب پیوند مفاهیم نظری و انتزاعی با تصاویرِ روشن و پویا می تواند بهترین الگو و راهنمای عملی بسیار مثرری در بازسازی شناختی این تحریف ها باشد.