نویسندگان | ابراهیم محمدی,مریم افرافر |
---|---|
نشریه | سبکشناسی نظم و نثر فارسی |
شماره صفحات | ۲۶۷-۲۸۸ |
شماره سریال | ۱۱ |
شماره مجلد | ۴۱ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۱۸ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
در این مقاله بر آنیم که دربارۀ مفهوم رمان نو و ویژگیهای آن ابتدا توضیحاتی بیاوریم و سپس رمان نو در ایران را با توجه به مولفه های آن به اجمال بررسی کنیم و ببینیم که آیا نویسندگان ایرانی مفهوم رمان نو غربی را درست و دقیق درک کرده اند یا در مواردی کژتابیهایی دارند، وجوه مشترک آنها و نیز نقاط اختلاف و گاه تضادهای آنان چیست؟ رمان نو به صورتی ناقص با چند ترجمه از رمان نو غربی وارد ایران شد و آثار محدودی در رمان فارسی بجا گذاشت که با موازین اصلی این رمان چندان هماهنگ نیست، بیتوجهی به زمان خطی، ابهام و پیچیدگی وجه مشترک رمان نو ایرانی با رمان نو غربی است اما عدم تعهد و رسالت، رد موضوع و درونمایه، توجه به اشیا و برتری آنها و عدم همدلی بین انسان و جهان و مهم تر از همه انکار کامل سنت از مولفه های مهم رمان نو است که در رمانهای فارسی وجود ندارد.
tags: رمان، رمان نو، رمان نو فارسی، نویسندگان.