بررسی تاثیر مذاهب ایرانی و بیزانسی در نگاره های دوره ایلخانی ( مطالعه موردی: شاهنامه دموت)

چکیده مقاله

نگارگری در دورۀ ایلخانی از جمله هنرهایی است که بسیار مورد توجه قرار گرفت تا جایی‌که کتابخانه-کارگاه‌های سلطنتی شکل‌گرفتند و کتاب‌ها و متون ارزشمندی همانند شاهنامه بارها در این کارگاه‌ها کتابت، تذهیب و مصور شدند. اهمیت یافتن نگارگری موجب شد تا هنرمندان و متصدیان هنر در این دوره مضامین و مفاهیم ارزشمندی را به واسطۀ این هنر بیان کنند. هدف از این پژوهش مطالعه و شناخت نگارگری دورۀ ایلخانی و عناصر و مفاهیم تاثیرگذار بر آن است تا بتوان بر اساس آن چرایی و چگونگی بیان مفاهیمی همچون مفاهیم مذهبی و آیینی در نگارگری این دوره را بازشناخت. با مطالعه و بررسی متون و آثار به جامانده از دورۀ ایلخانی و با شناختی که از گفتمان اندیشۀ ایرانشهری حاصل شد؛ در این پژوهش مشخص گردید که مفاهیم مذهبی در نسخه‌ای مانند شاهنامۀ ایلخانی، به صورت ضمنی و با اشاره به مفهوم اندیشۀ ایرانشهری قابل رهگیری است. گردآوری مطالب این تحقیق به روش اسنادی است و این پژوهش به روش رهیافت تاریخی- تحلیلی انجام پذیرفته است.