نقش آموزش الکترونیکی در اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان

Abstract

درگذر از قرن بستم به قرن بیست و یکم، نظامهای آموزش عالی در جهان با چالشهای چندگانهای روبرو شدهاند. ازیکطرف تأثیر دیدگاههای زیربنایی معرفتشناسی برساختن دانش و از طرف دیگر کاربرد فناوریهای همگرا در عرصه جهانی و جهانیشدن و نیز ضرورت توجه به توسعه پایدار کشورها اثربخشی و کارآمدی آموزش عالی را در کشورهای مختلف دستخوش دگرگونی کرده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش آموزش الکترونیکی در اهمالکاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی است که به روش پس رویدادی انجام شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده 280 نفر از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. دادهها از طریق پرسشنامه جمعآوری شد و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج بیانگر این بود که بین مؤلفههای اشتغال همزمان با آموزش و نگاه جانبی به امر آموزش با اهمالکاری تحصیلی دانشجویان ارتباط معناداری وجود ندارد و این مؤلفهها قابلیت پیشبینی و تبیین واریانس متغیر اهمالکاری تحصیلی دانشجویان را ندارند، درحالیکه بین مؤلفههای آزاد بودن وقت آموزش، عدم الزام به مشارکت و دسترسی آزاد به مطالب در موقع آزمون با اهمالکاری تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و این مؤلفهها توانایی الزم برای تبیین و پیشبینی اهمالکاری تحصیلی دانشجویان برخوردار دارند. ازاینرو؛ بر مبنای مقدار بتای تعیینشده میتوان نتیجه گرفت که مؤلفههای آزاد بودن وقت، عدم الزام به مشارکت و دسترسی آزاد به مطالب در موقع آزمون به ترتیب بیشترین نقش را در تبیین و پیشبینی واریانس اهمالکاری تحصیلی دانشجویان دارند