واکاوی انتقادی مدل‌های انضباط مبتنی بر رویکرد رفتار‌گرا

Abstract

ترس معلمان از مدیریت کلاس، قبل از خدمت و حتی در سال‌های اول خدمت، اغلب ناشی از عدم‌کفایت آموزش‌های ارائه‌شده در ارتباط با مدیریت کلاس است و توانایی معلمان در مدیریت کلاس، تأثیر بسزایی در کیفیت آموزش و میزان یادگیری دانش آموزان دارد. معلمان اغلب درک درستی از مدیریت کلاس ندارند و اغلب مدیریت کلاس در معنای محدود (نحوه اداره کلاس) موردتوجه قرارگرفته است. درحالی‌که بررسی مبانی نظری موضوع بیانگر این است که صرفاً کانون مطالعه مدیریت کلاس مسائل و مشکلات کلاس درس نیست. به‌عبارت‌دیگر؛ مدیریت کلاس تنها به دنبال پاسخ دادن به این سؤال که وقتی اوضاع کلاس نابسامان است و در کلاس درس هرج‌ومرج حاکم می‌شود چه باید کرد؟ نیست، بلکه هدف اصلی از مدیریت کلاس این است که محیطی را خلق نماید تا از منابع موجود بهترین نتیجه حاصل گردد. بدین منظور، معلمان می‌بایست به مجموعه‌ای از مهارت‌های اساسی تجهیز گردند تا بتوانند بر اساس استراتژی‌های مبتنی بر شواهد، محیط‌های یادگیری مختص خود را ایجاد، حفظ و توسعه دهند. بنابراین، پژوهش حاضر، به روش مرور نظام‌مند به‌منظور توسعه بینش معلمان در خصوص غیراثربخش بودن مدل‌های انضباط مبتنی بر رویکرد رفتار‌گرا در مدیریت کلاس انجام‌شده و تلاش شده با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای و مرور مقالات، مدل‌های مختلف انضباطی مبتنی بر رویکرد رفتارگرا را با دیدگاه انتقادی موردبررسی قرار گیرد.