تأثیر تمرینات پیلاتس بر میزان خستگی، تعادل و قدرت عضلانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

از ام‌اس به‌عنوان یکی از شایع­ترین بیماری­های مزمن و خود­ایمنی در سیستم عصبی مرکزی یاد می­شود. از مهم­ترین مشکلات این بیماران، نقص­های تعادلی و مشکلات مربوط به ضعف­های عضلانی و خستگی است؛ ازاین‌رو هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین پیلاتس بر تعادل، قدرت عضلانی و خستگی در بیماران مبتلا به ام‌اس بود. در پژوهش نیمه تجربی حاضر، 22 زن و مرد مراجعه‌کننده به انجمن ام‌اس استان فارس به‌صورت تصادفی و هدفمند به دو گروه مساوی یازده نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. اندازه­گیری تعادل در این تحقیق به‌وسیله آزمون برگ، اندازه­گیری خستگی با دستگاه الکترومیوگرافی و اندازه­گیری قدرت عضلانی به‌وسیله دینامومتر دستی قبل و بعد از انجام تمرینات پیلاتس صورت گرفت. تحلیل داده­ها با آزمون­های تی مستقل و وابسته انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات پیلاتس به‌طور معناداری به کاهش خستگی عضلانی، بهبود شاخص­های تعادلی و بهبود قدرت عضلانی مبتلایان به ام‌اس منجر شده است. پیشنهاد نهایی محقق به این صورت بیان می­شود که این روش تمرینی می­تواند برای بهبود تعادل، قدرت عضلانی و کاهش خستگی در این بیماران مناسب باشد.