بیماری کووید۱۹، فعالیت بدنی و عملکرد سیستم عضلانی

چکیده مقاله

زمینه اصلی: به نظر می رسد بیماری ویروس کرونا ویروس (COVID-19) تأثیر عمده ای بر رفتارهای فعالیت بدنی و به طبع ان ساختار های اناتومیکی بدن از جمله سیستم عضلانی داشته باشد. هدف اصلی: بررسی تاثیرات شرایط بیماری کرونا ویروس بر روی دستگاه عضلانی از اهداف اصلی این مقاله می باشد. روش: با بررسی تحقیقات انجام شده در ارتباط با تاثیر بی تمرینی در شرایط قرنطینه بویژه بر روی سیستم عضلانی اطلاعات مورد نظر استخراج شد. تحقیقات نشان داه است که فعالیت بدنی و ورزش برای حفظ توده عضلانی از طریق فعال سازی سنتز پروتئین عضله ضروری است. برعکس ، عدم فعالیت انقباضی عضلانی در طی دوره بی تمرینی ، به ویژه در افراد مسن ، دلیل اصلی مقاومت آنابولیک و آتروفی عضله است. بی تمرینی در عضلات اسکلتی نه تنها با کاهش آتروفی عضلانی همراه است بلکه همچنین باعث کاهش قابل توجهی درعملکرد و کیفیت عضلات می شود. نتیجه گیری: تحقیقات نشان می دهد که تخریب تحقیقا هموستاز میتوکندری به دلیل کاهش تحرک عضلانی بی حرکتی عضلات می تواند منجر به التهاب ارگانیک و سیستمیک در اندامها شود، که یکی از مهمترین مکانیسم ها در علت بیماری زایی کووید-19 در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، کاهش فعالیت mTOR، افزایش تولید ROS، و افزایش سیتوکین های پیش التهاب مانند TNFα، اینترلوکین 1 و 6 در عضله شده که در نهایت می تواند منجر به آتروفی و کاهش عملکر عضلات در هنگان بی تحرکی شود. در این ارتباط سازمان بهداشت جهانی (WHO) 60 دقیقه در روز فعالیت بدنی متوسط تا شدید برای افراد 6 تا 17 ساله و 75 دقیقه در هفته وزن شدید یا 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط برای بزرگسالان و افراد مسن شامل 3 و 2 روز / هفته ، به ترتیب ، با تقویت عضلات و استخوان را توصیه می کند .