بررسی وضعیت آمادگی جسمانی و تدوین نورم استاندارد زنان و مردان سنین ۱۸ تا ۶۰ سال شهر بیرجند

چکیده مقاله

چکیده مقدمه و هدف: نورم های استاندارد و به روز، برای بررسی مداوم وضعیت آمادگی جسمانی اقشار مختلف مردم و پایش وضعیت سلامتی آنان ضرروی هستند. هدف تحقیق حاضر بررسی وضعیت آمادگی جسمانی و تدوین نورم استاندارد زنان و مردان 60-18 سال شهر بیرجند بود. روش شناسی: در این مطالعه توصیفی، جامعه آماری را افراد 18 تا 60 سال ساکن شهر بیرجند تشکیل دادند. از معادله کوکران برای تعیین حجم نمونه استفاده شد و نمونه‌گیری طی چند مرحله به صورت خوشه ای صورت گرفت. تعداد 400 نفر مرد و زن (از هر جنس 200 نفر) در گروه های سنی 30-18، 40-30، 50-40 و 60-50 سال به‌عنوان نمونه آماری شرکت کردند. از آزمون های شنا سوئدی، نشستن و رساندن، دراز و نشست، دویدن یک مایل راکپورت، و قدرت پنجه دست استفاده گردید. درصد چربی بدن با معادله جکسون و پولاک بدست آمد. به منظور تهیه نورم از روش نمرات استاندارد و برای مقایسه متغیرها بین زنان و مردان و گروه های سنی، از آزمون های t مستقل و یومن ویتنی در سطح معنی داری 05/0>p بهره برداری گردید. یافته ها: ضمن تدوین نورم آمادگی جسمانی، مشخص گردید که در تمام گروه های سنی، مردان دارای قد بلندتر، دور کمر بزرگتر و درصد چربی کمتری نسبت به زنان همسن خود هستند و روند تغییرات دور کمر و درصد چربی در طول عمر افزایشی بود. زنان دارای VO2max کمتری نسبت به مردان همسن خود در همه گروه ها، بجز گروه سنی 60-50 سال بودند. در تمام گروه ها، مردان دارای میانگین قدرت دست و استقامت عضلانی (شکم و شانه) بهتری نسبت به زنان همسن خود بودند. شاخص های آمادگی جسمانی تحت بررسی، روند کاهشی را در طول عمر نشان دادند؛ اما شیوع چاقی در شهر بیرجند با افزایش سن روند افزایشی داشت و بیشترین مقدار آن در زنان و مردان 60-50 سال بدست آمد. نتیجه گیری: وضعیت آمادگی جسمانی در مردان بهتر از زنان بود و با افزایش دامنه سنی، غالبا افت محسوسی در آمادگی جسمانی هر دو جنس مشاهده شد. در مقایسه با سایر شهرها و کشورها، در اغلب موارد مردمان استان خراسان جنوبی وضعیت آمادگی جسمانی ضعیف تری داشتند و رفع این کمبودها به برنامه ریزی حرکتی مطلوب نیاز دارد.