رزومه


سعید ایل بیگی

سعید ایل بیگی

دانشیار

عضو هیئت علمی تمام وقت

دانشکده: تربیت بدنی و علوم ورزشی

گروه: علوم ورزشی

مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی

سال تولد: ۱۳۵۲

رزومه
سعید ایل بیگی

دانشیار سعید ایل بیگی

عضو هیئت علمی تمام وقت
دانشکده: تربیت بدنی و علوم ورزشی - گروه: علوم ورزشی مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی | سال تولد: ۱۳۵۲ |

My affiliation

Saeed Ilbeigi (PhD)

Associate Professor of Sport Biomechanics

Department of Sport Sciences

Faculty of Sport Sciences

University of Birjand

Birjand

Iran

نمایش بیشتر

تاثیر اغتشاشات وستیبولاری بر زوایای مفاصل اندام تحتانی حین راه رفتن در کودکان فعال 7 تا 11 سال

نویسندگانسعید ایل بیگی,سید مرتضی منصوری,علی فتاحی
نشریهپژوهش در توانبخشی ورزشی
شماره صفحات0-0
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار۲۰۲۵
نوع نشریهچاپی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهisc

چکیده مقاله

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر اغتشاشات وستیبولاری بر زوایای مفاصل تحتانی حین راه رفتن در کودکان فعال می‌پردازد. مطالعه حاضر بر روی 30 نفر از پسران با دامنۀ سنی 7 تا 11 سال شهر تهران انجام گرفت که به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شده بودند. آزمودنی‌ها تحت چهار شرایط حسی مختلف یک مسیر 12 متری را در آزمایشگاه طی کردند. زوایای مفاصل از طریق دوربین‌های ویکون و مارکر گذاری ثبت شد، و زوایای مفاصل لگن، ران، زانو و مچ پا استخراج شد. تجزیه‌ و ‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های مکرر با سطح معنا‌داری (p≤0.05) انجام شد. نتایج نشان داد که در مفاصل مچ پا (ساجیتال 0.001P= فرونتال 0.000P=، هوریزنتال 0.000P=)، زانو (ساجیتال 0.043P= فرونتال 0.002P=، هوریزنتال 0.000P=)، ران (ساجیتال 0.000P= فرونتال 0.000P=، هوریزنتال 0.000P=)، و لگن (ساجیتال 0.000P= فرونتال 0.047P=، هوریزنتال 0.000P=)، تاثیر معناداری مشاهده شد. با این حال، نتایج به دست آمده می‌تواند ضرورت توجه به تقویت این حس را در کودکان مهم تلقی کند که با خطرات کمتری مواجهه شوند. همچنین نتایج نشان داد که حذف ورودی‌های بینایی در راه رفتن بدون اغتشاش تغییرات معناداری در زوایای مفاصل ایجاد نمی‌کند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که اغتشاشات وستیبولاری می‌تواند با تغییر زوایای مفاصل و الگوی راه رفتن که نشان از مکانیسم جبرانی حفظ تعادل است، دامنه حرکتی را تغییر دهند. در نهایت تغییرات دامنه حرکتی به عنوان یک عامل خطر آفرین در عدم تعادل هست که منجر به آسیب می‌شود.

لینک ثابت مقاله