همانطور که به طرف عصر مبتنی بر شواهد علمی پزشکی و مراقبت های ارزشمند پیش می رویم، بسیاری از سیستم های بهداشتی، پزشکان و سایر متخصصان سلامت در حال تلاش برای دستیابی به اهداف سه گانه می باشند. اهداف سه گانه چارچوبی است که به سازمان ها در دستیابی به بهبود کیفیت مراقبت از بیمار، بهبود سلامت جامعه و کاهش هزینه های کلی سیستم بهداشتی کمک می کند. برنامه ورزش در خانه یکی از ابزار هایی است که پزشکان و متخصصان سلامت می توانند برای تحقق اهداف سه گانه از آن استفاده کنند، اما متأسفانه اغلب این برنامه ها رواج بسیار کمی در بین افراد دارد. استفاده از ورزش به عنوان ابزاری برای درمان بیماری های ارتوپدی و عصبی روشی بوده که امتحان آن را پشت سر گذاشته است. مکانیسم فعلی استفاده از ورزش به عنوان یک روش درمانی با تجویز پزشک آغاز شده و از طریق فیزیوتراپ یا کاردرمانگر تکمیل می شود. مطالعات نشان داده است که استفاده از فیزیوتراپی در حالی که وضعیت فرد را به طور موثر بهبود می بخشد، هزینه های تشخیص درمان مناسب را تا 72 ٪ کاهش می دهد. با این حال ورزش و تمرین درمانی همچنان کمتر به عنوان گزینه هایی برای بهبود وضعیت آسیب های اسکلتی - عضلانی است