عوامل مؤثر بر افت تحصیلی دانشجویان ارجاع شده به کمیسیون موارد خاص دانشگاه بیرجند

Abstract

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر افت تحصیلی دانشجویان ارجاع شده به کمیسیون موارد خاص دانشگاه بیرجند انجام شد. پژوهش با روش کیفی و رویکرد پدیدارشناسی صورت گرفت. جامعه آماری کلیه دانشجویان دارای افت تحصیلی ارجاع شده به کمیسیون موارد خاص در بازه زمانی 1394 تا 1396 بودند. اطلاعات با روش نمونهگیری داوطلبانه و با استفاده از ابزار پژوهش و به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته جمعآوری شدند. مصاحبهها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درمجموع، با 41 نفر از دانشجویان دارای افت تحصیلی مصاحبه شد. بر مبنای یافتهها، مهمترین عوامل مؤثر بر مشروطی از دیدگاه دانشجویان به ترتیب سه دسته کلی عوامل فردی، عوامل سازمانی یا دانشگاهی و عوامل خانوادگی هستند. همچنین در میان عوامل فردی ناتوانی در مدیریت عاطفه، مدیریت نکردن زمان و نبود شناخت و آگاهی بیشترین فراوانی و اهمیت را داشتند. در میان عوامل سازمانی یا دانشگاهی نظارت و ارزشیابی نامناسب استادان، ناتوانی در برقراری ارتباط استادان و قوانین نامناسب آموزشی بیشترین فراوانی و اهمیت را داشتند. در میان عوامل خانوادگی وضعیت اجتماعی نامناسب و وضعیت اقتصادی نامناسب بیشترین فراوانی و اهمیت را داشتند. با توجه به نتایج پژوهش، تمهای ناتوانی در مدیریت عاطفه، مدیریت نکردن زمان و نظارت و ارزشیابی نامناسب استادان بیشترین فراوانی و اهمیت را دارند. برای کاهش افت تحصیلی لازم است دانشجویان از مدیریت عاطفه و مدیریت زمان و همچنین استادان از شیوههای نظارت و ارزشیابی مناسب برخوردار باشند.