وقف علم، با رویکردی بر فعالیت¬های مؤسسه علمی-آموزشی قلم¬چی

Abstract

واژة وقف علمی در مرزهای ایران زمین ریشه¬ای تاریخی و پیشینه¬ای کهن دارد؛ سنتی که در طی گذشت دوران¬های مختلف تاریخ باعث شکوفایی تمدن ایرانی و اسلامی شده است. سنت وقف که در دین اسلام برای آن جایگاه رفیع و ارزشمندی تعریف شده است، در هر دوره¬ای بنابر مقتضیات خاص زمان خود به شیوه¬ای و شکلی متجلی شده است؛ در دهه¬های گذشته در کنار اشکال مختلف وقف علمی، توجه به واگذاری، کمک¬رسانی و ساخت مراکز فرهنگی و علمی مانند مدارس، کتابخانه¬ها، آزمایشگاه¬ها و رصدخانه¬ها که از اهمیت بسزایی برخوردار است معطوف بود، اما امروزه این نوع از وقف، جای خود را به حمایت و تشویق از نوآوری¬ها در حوزه¬های علمی و توسعه راهکارها به منظور هماهنگی بین محققان و مراکز علمی و نیاز روز جامعه داده است، به گونه¬ای که با استفاده از این راهکارها می¬توان زمینه و بستری را برای پرورش و سپس بهره-گیری از دانش و تخصص نوابغ و نخبگان جامعه انجام داد. پژوهش حاضر کوشیده است به روش توصیفی¬-تحلیلی با بررسی و مطالعه اسناد و منابع مکتوب مبحث وقف علم، با رویکردی بر فعالیت¬های مؤسسه علمی- آموزشی قلم¬چی را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد. همه نیکوکاران و خیّران علمی می¬توانند به روش¬های مختلف از طریق اهدای سرمایه، سهام، سرمایه-گذاری در باب تألیف و تأسیس و گسترش آثار نوابغ همکاری داشته باشند. «بنیاد علمی- آموزشی قلم¬چی» در جایگاه یکی از مؤسسات غیر دولتی فعال، به نظر می¬رسد جایگاه خود را در جامعه و در میان جویندگان علم و دانش خوب تعریف کرده است؛ مؤسسه¬ای وقف عام که با تبلیغ، شناسایی، انتخاب، حمایت و پرورش استعدادهای ناشناخته و درخشان، گامی عظیم و همچنین شایسته در حوزه نشر دانش روز دنیا و کاربرد آن در عرصة توسعه کشور خود برداشته است. بنیاد قلم¬چی در کنار مجموعه اقدامات علمی که انجام می¬دهد در کمک به افزایش توان اقتصادی، ترفیع درجة اجتماعی و هدایت جامعه به سمت توسعه در دیگر ابعاد رفاه انسانی کمک شایان توجهی داشته و دارد که این اقدامات شایسته تقدیر و تشکر است.