بررسی تطبیقی درون مایه های ادبیات پایداری در سروده های سیّدحسن حسینی و کمال ناصر

Abstract

ادبیّات پایداری که بخشی از پیکره‌ ادبیّات می‌باشد، جلوه‌گر تلاش صادقانه‌ شاعران متعهّدی است که با دیدن رنج و درد سرزمین¬شان، سکوت و سازش را بر خود حرام دانستند و با زبان و بیان خالصانه‌ خویش، به مبارزه با ستم و بیداد و تجاورگری برخاستند. از این روی، تحلیل اشعار شاعران، سیّدحسن حسینی؛ شاعر انقلابی معاصر که در حوزة ادبیّات انقلاب اسلامی ایران و دفاع مقدّس اشعار قابل توجهی را تحریر نموده و کمال ناصر؛ چکامه¬سرای مسیحی که در کنار شاعرانی از ادیان دیگر، برای هدف مشترک¬ مبارزه کردند و با سلاح قلم و سنان سخن به مقابله با دشمنان مشترک خویش همّت گماشتند قابل توجّه خواهد بود. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی بر آنست تا به بررسی تطبیقی مضامین مقاومت در سروده¬های دو شاعر انقلابی و بررسی وجوه اشتراک و افتراق سروده¬های آنها بپردازد. نتایج پژوهش گویای آن است که دو شاعر انقلابی، سهمی بسزا در حوزة ادبیّات معاصر ابران و فلسطین داشته¬اند؛ آنها مضامین دفاع از میهن و پایداری در مقابل بیگانگان، سرزنش و تحقیر دشمنان اسلام و شهادت را بسیار در سروده¬هایشان مطرح کرده و بدان بسیار توجه دارند با این تفاوت که مضمون وطن در اشعار کمال ناصر از ابعاد مختلف مطرح شده و شاعر علاوه بر دفاع از وطن به ذکر شرایط و اوضاع داخلی سرزمینش اشاره کرده است. وی سرگردانی و اسارت خویش در سرزمین مادری‌اش را یادآور می¬شود.