بررسی امکان کنترل شیمیایی علفهای هرز در زراعت زیره سبز

چکیده مقاله

به منظور ارزیابی کارایی علف¬کش¬های دو گروه بازدارنده تقسیم سلولی و بازدارنده فتوسیستم II در کنترل علف¬های هرز و عملکرد زیره سبز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 96-1395 در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. در این تحقیق علف¬کش¬های متعلق به گروه بازدارنده تقسیم سلولی شامل تری¬فلورالین پیش¬کاشت (2 لیتر در هکتار)، پندی¬متالین پیش کاشت (3 لیتر در هکتار)، پندی¬متالین پیش-رویشی (3 لیتر در هکتار) و همچنین علف¬کش¬های بازدارنده فتوسیستم II مشتمل بر پرومترین (2 کیلوگرم در هکتار) و متری¬بیوزین (1 کیلوگرم در هکتار) به صورت پیش رویشی بکار برده شد و یک تیمار به عنوان وجین علف های هرز تمام فصل نیز در نظر گرفته شد. صفات اندازه¬گیری شده برای علف¬های هرز شامل ارتفاع، تراکم، وزن خشک و سطح برگ و برای زیره سبز شامل عملکرد دانه و بیولوژیک بودند. نتایج نشان داد که پس از تیمار وجین دستی با 100 درصد کاهش، تیمار پندی متالین پیش¬رویشی توانست به ترتیب با 7/99، 7/99 و 9/97 بیشترین درصد کاهش (در مقایسه با شاهد) را در مجموع تراکم، وزن خشک و سطح برگ علف¬های هرز به خود اختصاص دهد. بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیک به ترتیب با 973 کیلوگرم در هکتار و 9/1833 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار وجین بود. علف کش پندی-متالین پیش¬رویشی با 204 درصد افزایش در عملکرد دانه (920 کیلوگرم در هکتار) و 173 درصد افزایش در عملکرد بیولوژیک ( 03/1809 کیلوگرم در هکتار) در بین علف¬کش¬ها بالاترین میزان عملکرد دانه و بیولوژیک را نشان داد. همچنین علف¬کش متری¬بیوزین به ترتیب با 63 و 69 درصد کاهش در عملکرد دانه (122 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (6/268 کیلوگرم در هکتار) کمترین میزان عملکرد دانه و بیولوژیک را به خود اختصاص داد. نتایج ارزیابی چشمی نیز حاکی از آن است که علف¬کش پندی¬متالین با نمره ارزیابی 1 کمترین خسارت را به زیره سبز و متری¬بیوزین با نمره ارزیابی 8 بیشترین خسارت را به زیره سبز وارد نمود.