نویسندگان | مهدی ناصری,امیر حسین زمانی پور |
---|---|
همایش | سومین کنفرانس بین المللی و ششمین کنفرانس ملی صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۲۲-۰۸-۳۰ |
محل برگزاری همایش | اردبیل |
شماره صفحات | ۰-۰ |
نوع ارائه | پوستر |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
پاییندست رودخانه زایندهرود، این شاهرگ حیاتی اصفهان، مدتی است گرفتار کمآبی شده است. رودخانهای که هزاران سال بستر مناسبی برای کسب روزی بوده و تمدنهای عظیمی را در کنار خود ایجاد کرده است. سؤال مطرحشده در بین عموم این است: علت این بیآبی چیست؟ بعضی خشکسالی را عامل اصلی میدانند و بعضی عبور مترو و یا مرمت پل خواجو را و کمتر کسی به مسائل پیشآمده در چند دهه اخیر در قوانین و سیاستگذاریهای صورتگرفته مربوط به حوضه آبی زایندهرود و 93 ( و با /01/ گزارش کارشناسان مستقل توجه نموده است. در این نوشتار با بررسی مجدد مصوبه سیزدهم شورای عالی آب ) 18 توجه به قواعد عرفی و قانون توزیع عادلانه آب، نقاط قوت و ضعف مصوبه را صرفاً مرتبط با سه خصوصیت برای یک قانون و سیاست موفق )دور زدن قانون ممکن نباشد، با سایر قوانین تداخل نداشته باشد و با قواعد عرفی همپوشانی داشته باشد( استدلال کرده و دلیل اجرا نشدن یا اجرایی نبودن مصوبه مذکور و اینکه چرا علیرغم تأکیدات دولت این مصوبه همچنان بر زمین مانده است را بیان کردهایم.
کلیدواژهها: زایندهرود، قوانین منابعآب، خشکسالی