بررسی فعالیت الکترومیوگرافی اندام تحتانی حین آغاز راهرفتن در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

هدف: در بسیاری از مطالعات، اختلالات راه رفتن در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را به عنوان شایعترین اختلال در این بیماری یاد کردهاند. از اینرو مطالعه حاضر به منظور بررسی الگوی عملکرد عضلات اندام تحتانی در شروع راهرفتن در بیماران مولتیپل اسکلروزیس در مقایسه با افراد سالم طراحی شده است. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مقایسهای در دو گروه بیمار مولتیپل اسکلروزیس و سالم انجام شد. 16بیمار زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با نمره EDSS≤4.5به روش نمونهگیری غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. همچنین 16فرد سالم و همسان از نظر جنس، قد و وزن به صورت تصادفی در گروه کنترل سالم انتخاب شدند. ترتیب فراخوانی، زمان پاسخ و کار فیزیولوژیکی عضلات تی بیالیس قدامی، سولئوس، بایسپس فموریس، گلتئوس میدیوس و رکتوس فموریس در هر دو گروه حین آغاز راهرفتن ثبت و بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان داد که فعالیت الکتریکی عضلات منتخب اندام تحتانی در افراد دارای مولتیپل اسکلروزیس نسبت به گروه سالم تاخیر معناداری ( )P<0/02داشت. همچنین بررسی نسبت (Root Mean Square) RMSهر عضله نسبت به مجموع عضلات در دو گروه نشان داد، عملکرد عضلات سولئوس و گلتئوس میدیوس بین دو گروه اختلاف معناداری ( )P<0/05داشت. نتیجهگیری: اگرچه بررسی دادههای الکترومیوگرافی نشان داد که ترتیب فعالسازی عضلات در گروه مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و سالم یکسان است؛ اما کاهش سهم میزان فعالیت عضلات سولئوس و گلتئوس مدیوس نسبت به سایر عضلات منتخب اندام تحتانی، در این بیماران میتواند در بررسی سینرژیهای عضلانی در شروع راه رفتن در مطالعات آینده مفید باشد