بررسی تأثیر ۶ هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف مکمل شنبلیله بر نیمرخ لیپیدی و شاخص¬های ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق

Abstract

زمینه و هدف: چاقی به عنوان یک چالش جهانی، ناشی از تعادل مثبت انرژی است. افزایش شدت فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به بیماری¬های قلبی-عروقی مرتبط است و احتمالا به این دلیل به بهبود مشخصات لیپوپروتئین¬های خون منجر می¬شود. همچنین در سال¬های اخیر به نقش گیاهان مختلف در کاهش چربی¬های خون و در نتیجه کاهش بیماریهای وابسته به چاقی توجه خاصی شده است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر 6 تمرین تناوبی با شدت بالا به همراه مصرف مکمل شنبلیله بر عوامل نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی در زنان چاق و دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: تعداد 48 نفر از زنان چاق و دارای اضافه وزن با میانگین سنی 8/7±79/29 سال و شاخص توده بدنی 6/2±29/29 کیلوگرم بر مترمربع به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 4 گروه 12 نفری شامل گروه تمرین + دارونما، تمرین + مکمل، مکمل، و دارونما قرار گرفتند. گروه¬های تمرین، در طول 6 هفته و هر هفته سه جلسه پروتکل تمرین تناوبی شدید (شاتل ران) را با حداکثر سرعت اجرا نمودند. خونگیری 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از دوره تمرینی و مصرف مکمل، انجام شد. تحلیل آماری داده¬ها به وسیلۀ آزمون¬های تحلیل کوواریانس و تعقیبی شفه در سطح معنی¬داری 05/ 0 > P انجام گرفت. یافته¬ها: یافته¬های تحقیق کاهش معنی¬دار TG، در گروه¬های تمرین (001/0=p)، مکمل (003/0=p) و تمرین + مکمل (0001/0=p)، کاهش معنی¬دار TC در گروه¬های تمرین (001/0=p)، مکمل (001/0=p)، و تمرین + مکمل (0001/0=p)، کاهش معنی¬دار LDL در گروه¬های تمرین (001/0=p)، مکمل (002/0=p) و تمرین + مکمل (0001/0=p) ، کاهش معنی-دار وزن در گروه¬های تمرین (0001/0=p)، مکمل (007/0=p) و تمرین + مکمل (0001/0=p) ، درصد چربی در گروه¬های تمرین (0001/0=p)، مکمل (0001/0=p) و تمرین + مکمل (0001/0=p) و BMI در گروه¬های تمرین (001/0=p)، مکمل (001/0=p) و تمرین + مکمل (0001/0=p) و عدم تغییر معنی¬دار HDL (18/0=p) و WHR (78/0) را نشان دادند. نتیجه¬گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، به نظر می¬رسد که تمرین HIIT همراه با مصرف مکمل شنبلیله به نحو مطلوب¬تری می-تواند در پیشگیری از بروز برخی بیماری¬های وابسته به چاقی موثر واقع شود.