تأثیر تمرینات مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا بر مقادیر پلاسمایی اسپکسین، عوامل خطرزای قلبی-عروقی و برخی شاخص¬های ترکیب بدنی

Authorsمهدی مقرنسی,فهیمه ایمانپور,شیلا نایبی فر
Journalورزش و علوم زیست حرکتی
Page number۱-۱۷
Serial number۱۶
Volume number۳۱
Paper TypeFull Paper
Published At۲۰۲۴
Journal GradeScientific - research
Journal TypeTypographic
Journal CountryIran, Islamic Republic Of
Journal Indexisc

Abstract

مقدمه و هدف: در سال¬های اخیر ورزش، رژیم غذایی و مکمل¬ها به عنوان راهی برای بهبود ترکیب بدنی، کاهش وزن و عوامل خطر مرتبط با چاقی شناخته شده¬اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا بر مقادیر پلاسمایی اسپکسین، پروتئین واکنشگر-C (CRP) و برخی شاخص¬های ترکیب بدنی مردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش¬ها: مطالعه حاضر نیمه تجربی و کاربردی بود. بدین منظور 44 مرد دارای اضافه¬وزن (کیلوگرم بر مترمربع 25 BMI>) با میانگین سنی 01/6±27/38 سال، میانگین قد 15/2±29/172 سانتی¬متر و میانگین وزن 48/5±83/93 کیلوگرم به طور تصادفی در چهار گروه تمرین + مکمل، تمرین + دارونما، مکمل و دارونما (هر گروه 11 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت هشت هفته و سه جلسه تمرین در هفته انجام شد. به این صورت که برنامه تمرین مقاومتی شامل تمرین با وزنه با الگوی زمان¬بندی منعطف و در شدت¬های مختلف (خیلی سبک، سبک، متوسط و سنگین) اجرا شد. در این مدت افراد گروه مکمل و دارونما، روزانه به ترتیب دو عدد کپسول 500 میلی¬گرمی اسپیرولینا و دارونما مصرف کردند. داده¬ها با استفاده از آزمون¬های شاپیرو-ویلک، آنالیز کوواریانس، t زوجی و تعقیبی بونفرونی با سطح معنی¬داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شد. یافته¬ها: مقادیر اسپکسین، پروتئین واکنشگر-C، توده خالص بدنی (LBM) و مجموع آب بدن (TBW) آزمودنی¬ها بین گروه¬های تحقیق تفاوت معنی¬داری را نشان دادند (05/0>P). همچنین در بررسی درون گروهی مقادیر پلاسمایی اسپکسین در گروه¬های تمرین + مکمل (011/0=P)، تمرین + دارونما (029/0=P) و مکمل (034/0=P)، توده خالص بدنی (LBM)، در گروه تمرین + مکمل(002/0=P) و تمرین + دارونما (005/0=P) و مجموع آب بدن (TBW) در گروه تمرین + دارونما (004/0=P) افزایش معنی¬دار را نشان داد (05/0>P). در مقادیر پلاسمایی پروتئین واکنشگر-C نیز در گروه¬های تمرین + مکمل، تمرین + دارونما و مکمل کاهش مشاهده شد (به ترتیب(017/0=P)، (018/0=P) و (048/0=P). بحث و نتیجه¬گیری: به نظر می¬رسد هشت هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل اسپیرولینا می¬تواند از طریق افزایش مقادیر پلاسمایی اسپکسین، کاهش پروتئین واکنشگر-C و افزایش توده خالص بدن و مجموع آب بدن باعث بهبود ترکیب بدن و اختلالات مرتبط با چاقی نظیر بیماری¬های قلبی- عروقی شود. بنابراین توصیه می¬شود برنامه تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا برای پیشگیری و کاهش بیماری¬های قلبی-عروقی و بهبود ترکیب بدن مورد استفاده قرار گیرد.

Paper URL

tags: تمرین مقاومتی، اسپیرولینا، اسپکسین، پروتئین واکنشگر-C، توده خالص بدن، مجموع آب بدن، اضافه¬وزن و چاقی