اثر تمرین ورزشی بر مایونکتین و مقاومت به انسولین در افراد دارای اضافه وزن و چاق: مرور نظام‌مند و فراتحلیل

Abstract

هدف: مایونکتین، مایوکاینی است که در پاسخ به فعالیت ورزشی، از عضله اسکلتی ترشح و با متابولیسم انرژی و وضعیت متابولیکی بدن ارتباط معکوس دارد. لذا هدف این مطالعه اثر تمرین ورزشی بر مایونکتین و مقاومت به انسولین در افراد دارای اضافه وزن و چاق بود. روش بررسی: جست‌و‌جوی سیستماتیک برای مطالعات مرتبط در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID، Magiran، Scopus، Google scholarبرای مقالات انگلیسی و فارسی تا تاریخ 7تیر 1403 (27ژوئن 2024) برای مطالعات تمرین ورزشی بر مایونکتین و مقاومت به انسولین در افراد دارای اضافه وزن و چاق صورت گرفت. اندازه اثر و فاصله اطمینان ۹۵ درصد (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. یافته‏ها: در مجموع 9 مطالعه روی 291 آزمودنی دارای اضافه وزن و چاق که فراتحلیل شدند، نتایج نشان داد تمرینات ورزشی در افراد دارای اضافه وزن و چاق سبب افزایش غیرمعنادار مایونکتین ]142/0P= ،(536/1- الی680/10) 572/4 = [WMDو کاهش معنادار مقاومت به انسولین ]001/0P= ،(899/0- الی553/0-) 726/0- = [WMDنسبت به گروه کنترل در افراد دارای اضافه وزن و چاق شد. نتیجه‏گیری : علیرغم این‌که در اکثر تحقیقات دیده شده تمرینات ورزشی باعث افزایش مایونکتین و کاهش مقاومت به انسولین می‌شود به‌نظر می‌رسد مکانیسم تغییرات مایونکتین و مقاومت به انسولین در پی تمرینات ورزشی مختلف در افراد دارای اضافه وزن و چاق ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، تمرینات ورزشی با اثرگذاری موثر بر افزایش مایونکتین و کاهش مقاومت به انسولین می‌تواند روشی مناسب و کارآمد برای افزایش مایونکتین و کاهش مقاومت به انسولین در افراد چاق و دارای اضافه وزن پیشنهاد داد.